تفاوت بین هک و فیشینگ چیست؟ با بیش از ۳.۱ میلیارد ایمیل جعلی ارسال شده روزانه و صرف میلیون ها دلار برای بازیابی حملات سایبری، محافظت از مشتریان شما حیاتی است. با دیجیتالی شدن بیشتر دنیا، حوادث هک و فیشینگ رایج تر می شوند. روزانه میلیون ها نفر قربانی هکرها و حملات فیشینگ می شوند. یادگیری در مورد پیشگیری از هک و پیشگیری از فیشینگ، می تواند از قربانی شدن شما و مشتریانتان جلوگیری کند. به خواندن ادامه دهید تا تفاوت بین هک و فیشینگ و بهترین شیوه ها برای ایمنی آنلاین را بیاموزید.

هک کردن چیست؟

هک به سوء استفاده از دستگاه‌هایی مانند رایانه‌ها، تلفن‌های هوشمند، تبلت‌ها و شبکه‌ها برای آسیب رساندن یا خراب کردن سیستم‌ها، جمع‌آوری اطلاعات کاربران، سرقت داده‌ها و اسناد، یا اختلال در فعالیت‌های مرتبط با داده‌ها اشاره دارد.

هک کردن همیشه یک عمل مخرب نیست، اما معمولاً با فعالیت غیرقانونی و سرقت اطلاعات توسط مجرمان سایبری مرتبط است.

هکر ها به سه دسته تقسیم می شوند: هکرهای کلاه سیاه، کلاه سفید و کلاه خاکستری. این طبقه بندی ها به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که آیا یک هکر غیراخلاقی است یا اخلاقی.

کلاه سیاه

هکر های کلاه سیاه برای سرقت پول یا دستیابی به اهداف شوم دیگر به سیستم ها نفوذ می کنند. آنها بانک ها یا شرکت هایی را با قدرت امنیتی ضعیف هدف قرار خواهند داد. هکر ها برای به دست آوردن اطلاعات کارت اعتباری خصوصی یا داده‌های ارزشمند وارد عمل می‌شوند.

کلاه خاکستری

هکر های کلاه خاکستری در منطقه خاکستری قانون زندگی می کنند. اگرچه آنها به طور قانونی سیستم ها را هک می کنند، اما این هکر ها هرگز پول را سرقت نمی کنند و به سیستم آسیب نمی رسانند. اغلب، آنها برای دیدن توانایی های خود و ارزیابی امنیت یک شرکت، هک می کنند.

کلاه سفید

هکر های کلاه سفید آزمایش‌کننده نفوذ هستند. آنها از تکنیک‌های مشابهی استفاده می‌کنند اما تنها زمانی هک می‌کنند که به آنها اجازه داده شود.

فیشینگ چیست؟

حمله فیشینگ نوعی تهدید امنیت سایبری است که کاربران را مستقیماً از طریق ایمیل، متن یا پیام های مستقیم هدف قرار می دهد. در طی یکی از این کلاهبرداری ها، مهاجم به عنوان یک مخاطب قابل اعتماد برای سرقت داده هایی مانند ورود، شماره حساب و اطلاعات کارت اعتباری ظاهر می شود.حملات فیشینگ معمولاً منجر به سرقت هویت و خسارات مالی می شود.

فیشینگ معمولاً با انداختن یک تور گسترده و هجوم به قربانیان مستعد انجام می شود. رایج ترین انواع حملات فیشینگ عبارتند از: فیشینگ فریبنده،spear phishing ، کلاهبرداری از مدیران عامل و حملات مبتنی بر بدافزار.

فیشینگ فریبنده (Deceptive Phishing) :

متداول ترین نوع فیشینگ، فیشینگ فریبنده است. اینجا جایی است که مهاجم هویت یک شرکت را جعل می کند و اطلاعات یا اعتبارنامه ورود به سیستم شما را می خواهد. این معمولاً در مقیاس بزرگتر انجام می شود بنابراین ممکن است شما یکی از اهداف زیادی باشید.

Spear phishing:

برخلاف کاربران برنامه تصادفی Spear phishing, یک شخص یا شرکت خاص را هدف قرار می دهد،. این یک نسخه عمیق تر از فیشینگ است که به دانش خاصی در مورد یک سازمان از جمله ساختار قدرت آن نیاز دارد.

یک حمله ممکن است به صورت زیر انجام شود:

یک مهاجم در مورد اسامی کارکنان در بخش بازاریابی سازمان تحقیق می کند و به آخرین فاکتورهای پروژه دسترسی پیدا می کند.

مهاجم که خود را به عنوان مدیر بازاریابی معرفی می کند، با استفاده از یک موضوع که فاکتور به روز شده برای کمپین های Q3 را می خواند، به مدیر پروژه(PM) ایمیل می زند. متن، سبک و لوگو تقلید شده دقیقا مانند الگوی استاندارد سازمان مورد هدف قرار گرفته شده است.

پیوندی در ایمیل به یک سند داخلی که با رمز عبور محافظت می شود,هدایت شده که در واقع نسخه جعلی یک فاکتور سرقت شده است.

از مدیر پروژه درخواست می شود برای مشاهده سند وارد شود. مهاجم اعتبار او را می دزدد و به مناطق حساس در شبکه سازمان دسترسی کامل پیدا می کند.

کلاهبرداری از مدیران عامل :

فیشینگ کلاهبرداری مدیر عامل یک رویکرد از بالا به پایین برای فیشینگ است. در این حملات، مهاجم ابتدا مدیران ارشد یک شرکت را هدف قرار می دهد و از اعتبار آنها برای تسهیل نقل و انتقالات بزرگ یا حملات تجاری استفاده می کند.از آنجایی که مدیران ارشد هدف این حملات هستند، معمولاً به آن ” whaling ” نیز می گویند.

حملات مبتنی بر بدافزار:

حملات مبتنی بر بدافزار شامل ارسال یک ایمیل با یک ویروس از سوی مهاجم است. این ایمیل می‌تواند نقاط آسیب پذیر امنیتی سیستم شما را بیابد و این به مهاجم اجازه سوء استفاده از آن‌ها را می‌دهد.

نرم افزار مخرب معمولاً به عنوان یک پیوست تعبیه شده است و می تواند از طریق رایانه میزبان اجرا شود و سپس آلودگی ایجاد کند. اگر ایمیلی از یک حساب غیرقابل تشخیص همراه با پیوست دریافت می کنید، این مورد معمولاً به عنوان یک حادثه احتمالی فیشینگ علامت گذاری می شود.

تفاوت بین هک و فیشینگ چیست؟

فیشینگ و هک هر دو با اهداف مشابه به دست آوردن اطلاعات شخصی و سرقت مالی انجام می شوند. آنها همچنین به طور مشابه برای استفاده از مشخصات دیجیتالی یک فرد نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

بزرگترین تفاوت هک و فیشینگ این است که فیشینگ به افرادی متکی است که داوطلبانه آنها را به بهانه های نادرست تشکیل می دهند. وقتی صحبت از هک می شود، قربانیان عمدا اطلاعات خصوصی خود را فاش نمی کنند.

با فیشینگ، قربانی طعمه می شود تا داوطلبانه اطلاعات خود را ارائه دهد. جرم ناشی از سوء نیت و جعل اعتبار است. هنگامی که صحبت از فیشینگ به میان می آید، یک حس واضح از تبلیغات نادرست یا جعلی وجود دارد تا قربانیان را فریب دهد که اطلاعات شخصی خود را ارائه دهند.

وقتی صحبت از هک به میان می آید، استخراج غیرعمد اطلاعات وجود دارد. هکر سیستم رایانه شما را به منظور دسترسی به اطلاعات خصوصی در اختیار خود می گیرد.

اطمینان از اینکه سیستم شما به اندازه کافی قوی است تا با مزاحمان دیجیتالی مقابله کند، می تواند به محافظت از حریم خصوصی شما کمک کند.

وقتی آنلاین هستید، مهم است که مراقب باشید که مشتریان شما چگونه از اطلاعات خصوصی خود محافظت می کنند. شما می توانید با تقویت دفاع آنلاین در برابر مجرمان سایبری به جلوگیری از نفوذ آنها کمک کنید.

با استفاده از Datto SaaS Defense، یک راه حل پیشرفته فیلتر کردن هرزنامه برای محافظت از تهدیدات برای شناسایی کاربران مشکوک آنلاین، می توانید با تهدیدها مقابله کنید و اطلاعات را محافظت کنید.

استفاده از نرم افزار آنتی ویروس به روز شده می تواند به شما کمک کند تا مطمئن شوید که مشتریان شما اهداف آسانی نیستند.

راه دیگری برای بهبود امنیت کلی سایبری در مورد حملات فیشینگ و هک، استفاده از رمزهای عبور منحصر به فرد برای هر ورود است. این تأثیر یک حمله فیشینگ را بسیار کمتر می کند. به عنوان یک نکته، هیچ کس نباید اعتبار ورود خود را به صورت آنلاین به اشتراک بگذارد.

همچنین می توانید با استفاده از یک شبکه خصوصی مجازی امنیت را افزایش دهید. این موارد برای افرادی که به خارج از کشور سفر می کنند و اغلب از وای فای عمومی استفاده می کنند رایج است. VPN ها به شما یک شبکه خصوصی می دهند, حتی اگر در دامنه Wi-Fi عمومی باشید.