هاست چیست؟ هاست (یا میزبان شبکه) دستگاهی است که با میزبان‌های دیگر در یک شبکه ارتباط  برقرار می‌کند. هاست می‌تواند یک کلاینت یا سروری باشد که برنامه‌ها، سرویس‌ها یا داده‌ها را ارسال و دریافت کند. هاست‌ها آدرس IP منحصر به فرد خود را در یک شبکه TCP/IP دارند که شامل شماره محلی دستگاه و شماره شبکه‌ای است که به آن تعلق دارد.

در مدل Open Systems Interconnection (OSI)، پروتکل‌ها مسئول ارتباطات هاست هستند. هاست‌ها از پروتکل‌های مختلفی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال می‌توان به پروتکل کنترل انتقال (TCP) و پروتکل دیتاگرام کاربر (UDP) اشاره کرد. اصطلاح “هاست” نیز به طور انعطاف پذیر در صنعت فناوری اطلاعات و زمینه‌های مختلف استفاده می‌شود.

آدرس IP میزبان چیست؟

آدرس IP اساساً به عنوان آدرس فیزیکی یک کامپیوتر در یک شبکه عمل می‌کند. به عنوان مثال، در اینترنت، آدرس میزبان، آدرس IP  کامپیوتر میزبان است. آدرس IP یک عدد ۳۲ بیتی است، به این معنی که از شبکه TCP/IP استفاده می‌کند.

آدرس IP در قالب ده دهی نقطه‌ای(dotted-decimal)، با چهار عدد که با نقطه از هم جدا شده‌اند، به عنوان مثال، ۱۶۸.۲۱۲.۲۲۶.۲۰۴ نمایش داده می‌شود.

هر یک از اعداد نشان دهنده یک بایت از آدرس IP میزبان است. در ضمن آدرس کامل از دو قسمت اصلی تشکیل شده است: قسمت شبکه (دو مجموعه اول اعداد) و قسمت میزبان (دو مجموعه آخر).

در پاسخ به “میزبان در یک شبکه چیست” آدرس‌ منحصربه‌فردی است که هاست میزبان را در شبکه تعیین می‌کند و به میزبان‌های دیگر اجازه می‌دهد تا متصل شوند. بنابراین، بخش شبکه شماره منحصر به فرد اختصاص داده شده به شبکه شما و کلاس میزبان را مشخص می‌کند. بخش میزبان، شماره منحصربه‌فردی است که به هر میزبان در یک شبکه اختصاص می‌یابد – به طور منحصربه‌فرد ماشین میزبان را شناسایی می‌کند.

بخش شبکه آدرس IP برای هر میزبان در شبکه یکسان خواهد بود. با این حال، بخش میزبان باید متفاوت باشد.

نام میزبان چیست؟

نام میزبان به برچسب داده شده به یک دستگاه خاص اشاره دارد. بنابراین، به تمایز یک میزبان از دیگری کمک می‌کند. علاوه بر این، کامپیوتر‌ها می‌توانند یکدیگر را از طریق نام میزبان پیدا کنند، که تبادل داده ها را در یک شبکه تسهیل می‌کند.

شما می توانید آزادانه نام میزبان را انتخاب کنید. اما اگر دستگاه باید به صورت آنلاین و محلی در دسترس باشد، نام هاست دارای اطلاعاتی است که موقعیت آن را در اینترنت نشان می‌دهد. ارتباط میزبان با میزبان در اینترنت با استفاده از ترکیب منحصر به فرد نام میزبان و نام دامنه امکان پذیر است. این نام‌های منحصربه‌فرد، نام‌های دامنه جامع الشرایط (FDQN) نامیده می‌شوند که به راحتی قابل خواندن هستند.

یک مثال برای FDQN ، www.example.com است که در آن “www” نام میزبان، “example” دامنه سطح دوم و “.com” دامنه سطح بالا است.

برخلاف انسان‌ها، رایانه‌ها آدرس‌های IP عددی را می‌خوانند. برای ترجمه FDQN الفبایی به یک آدرس IP عددی، میزبان‌های کامپیوتر از سیستم نام دامنه (DNS) استفاده می‌کنند. نام دامنه به یک آدرس IP مربوطه اختصاص داده می‌شود، که سپس صفحه مورد نظر شما را فراخوانی می‌کند.

نام میزبان www متعارف‌ترین نام برای یک وب سرور است. اگر سرور برای دستگاه‌های تلفن همراه است، نام میزبان معمولاً به عنوان “m” علامت گذاری می‌شود (به عنوان مثالm.example.com). گاهی اوقات، نام میزبان به یک مکان یا کشور خاص اشاره دارد. شما نیازی به ایجاد دامنه‌های سطح بالا ندارید. برای مثال ca.example.net را در نظر بگیرید، جایی کهca  نام میزبان است، به کانادا اشاره دارد.

انواع هاست

نوع سرویس میزبانی که استفاده می‌کنید برای عملکرد وب سایت یا پلتفرم شما ضروری است. هاست‌ها به موارد زیر دسته بندی می‌شوند:

میزبان ابری

همانطور که از نام آن پیداست، میزبانی ابری از فناوری ابری برای دسترسی به منابع استفاده می‌کند. خدمات روی یک سرور منفرد مستقر نمی‌شوند. در عوض، از شبکه‌ای از سرورهای ابری فیزیکی و مجازی برای میزبانی وب سایت یا پلتفرم استفاده می‌کند. برخلاف هاست کامپیوترهای مرسوم، میزبان‌های ابری انعطاف پذیری و مقیاس پذیری بیشتری را فراهم می‌کنند.

میزبانی مرسوم پهنای باند محدودی دارد، در حالی که میزبانی ابری با افزایش تقاضای شما افزایش می‌یابد. همچنین در جلوگیری از مشکلات خرابی سخت افزار قابل اعتمادتر است. ترافیک وب سایت از طریق رابط‌های جداگانه عبور می‌کند، جایی که جدا شده و ایمن است. علاوه بر این، معمولاً از مدل پرداختی pay-as-you-go استفاده می‌کند که با نرخ ثابت میزبانی مرسوم متفاوت است. در عوض، شما فقط به ازای منابعی که استفاده کرده‌اید، در ماه پرداخت می‌کنید.

میزبان وب

میزبانی وب تحت مفهوم مرسوم میزبان‌ها قرار می‌گیرد – آن‌ها دستگاه‌هایی هستند که وب سایت یا منبع نرم افزاری شما را ذخیره می‌کنند تا در اینترنت در دسترس باشند. یک شرکت خدمات هاست، وب سرورهای مورد نیاز برای انجام این کار را فراهم می‌کند. محبوب‌ترین میزبانی وب در سراسر جهان هاست وردپرس است که دارای تنظیمات از پیش پیکربندی شده برای میزبانی کارآمد است.

ارائه دهندگان میزبان وب به شما امکان می دهند آدرس های ایمیل را با نام دامنه سایت خود ایجاد کنید. همچنین می‌توانید انتظار پشتیبانی قوی را داشته باشید، به خصوص با میزبانی وردپرس.

میزبان مجازی

مانند تعریف استاندارد هاست، هاست های مجازی به شما این امکان را می دهند که وب سایت خود را در اینترنت قرار دهید. با این حال، یک میزبان مجازی از یک وب سرور واحد برای ارائه چندین وب سایت به طور همزمان استفاده می‌کند. در نتیجه، نیازی به خرید و نگهداری وب سرور خود ندارید.

هاست‌های مجازی را می‌توان به روش‌های مختلفی پیکربندی کرد. آن‌ها می‌توانند از میزبانی مبتنی بر IP استفاده کنند که از آدرس‌های IP منحصر به فرد برای پاسخ به درخواست‌های اتصال استفاده می‌کند. آن‌ها همچنین می‌توانند از هاست مبتنی بر پورت استفاده کنند که به جای آدرس‌های IP به پورت‌های سرور متکی است. در نهایت، ارائه دهندگان می‌توانند از هاست مبتنی بر نام نیز استفاده کنند، که به سادگی به یک نام دامنه منحصر به فرد برای فراخوانی یک وب سایت بستگی دارد.

مجازی سازی سرور

همانند تعریف میزبان کامپیوتر، سرورهای مجازی سازی شده به شما امکان می‌دهند وب سایت خود را به صورت آنلاین منتشر کنید. تفاوت در این است که مجازی سازی سرور، یک سرور فیزیکی را به چندین سرور مجازی منحصر به فرد و مجزا تقسیم می‌کند. به طور معمول، شرکت‌ها این کار را با استفاده از نرم افزار انجام می‌دهند. هر سرور مجازی می‌تواند سیستم عامل‌ها را به طور مستقل اجرا کند.

سه نوع مجازی سازی سرور وجود دارد:

مجازی سازی کامل از یک Hypervisor برای برقراری ارتباط با فضای دیسک و CPU سرور فیزیکی استفاده می‌کند.Hypervisor هر سرور مجازی را از دیگری بی‌اطلاع نگه می‌دارد.

Para-Virtualization  از Hypervisor استفاده می‌کند اما کل قدرت پردازش شبکه را در بر می‌گیرد.

مجازی سازی سطح سیستم عامل(OS-Level virtualization) از Hypervisor استفاده نمی‌کند. در این روش همه سرورهای مجازی باید یک سیستم عامل را اجرا کنند.

میزبان راه دور

کامپیوتر میزبان چیست؟ دستگاهی است که فایل‌ها و منابع در آن ذخیره می‌شوند – که با میزبانی از راه دور متفاوت است. هاست‌های راه دور از سرورها در مراکز داده به جای کامپیوتر‌های شخصی و لپ تاپ‌های کاربران استفاده می‌کنند. هنگامی که کاربران به یک برنامه یا فایل دسترسی پیدا می‌کنند، از طریق Cloud وارد سرور راه دور می‌شوند. کسب و کارها می‌توانند چندین برنامه را روی یک سرور داده که از راه دور میزبانی می‌شود، قرار دهند. همچنین می‌توانند از دسکتاپ میزبان یا خدمات ریموت دسکتاپ استفاده کنند تا به کاربران اجازه دهند به نرم افزار خود دسترسی داشته باشند.

هاست شبکه از نظر میزبانی از راه دور چیست؟ در این حالت، میزبان شبکه، مرکز داده‌ای است که از طریق کلود به آن دسترسی دارید. مزایای استفاده از خدمات میزبانی از راه دور عبارتند از:

حداقل نگهداری: از آنجایی که از مرکز داده سازمان دیگری استفاده می‌کنید، مسئولیت نگهداری سیستم بر عهده مالک مرکز داده است. همچنین پول کمی برای نگهداری فضای سرور، بروز رسانی‌ها، حل مشکلات، جایگزینی سخت افزار و موارد دیگر خرج می‌شود.

ریسک کم: از آنجایی که میزبانی از راه دور از خدمات ابری استفاده می‌کند، حداقل خطرات مالی وجود دارد. شما از مدل پرداختی pay-as-you-go استفاده می‌کنید. بر خلاف میزبانی سنتی، میزبانی از راه دور هزینه‌های شما را از طریق امکان استفاده از زیرساخت قبل از خرید، کاهش می‌دهد.

راحتی: می‌توانید در هر زمان و هر مکانی که بخواهید به برنامه‌ها و نرم‌افزارها دسترسی داشته باشید—یکی از ویژگی‌های بارز فناوری‌های رایانش از راه دور و ابری. از هر دستگاهی که استفاده می کنید، تا زمانی که به اینترنت متصل باشید، می توانید به هاست و سرور دسترسی داشته باشید.

ادغام آسان: می‌توانید راه حل‌های میزبانی از راه دور را در بین پلتفرم‌ها ادغام کنید. باز هم، تا زمانی که اتصال به اینترنت دارید، تقریباً می‌توانید به هر چیزی در شبکه دسترسی داشته باشید.

منبع: review42.com