Nginx یک وب سرور سبک وزن و با کارایی زیاد می‌باشد، که برای موارد استفاده با ترافیک بالا طراحی شده است. همچنین می تواند به عنوان یک پروکسی معکوس، متعادل کننده بار، پروکسی ایمیل و کش HTTP نیز استفاده شود. چیزی که NGINX را متمایز می‌کند، توانایی آن در ارائه مؤثر محتوای ثابت مانند فایل‌های HTML و Media است. این نرم افزار توسط Igor Sysoev ایجاد شد و در سال ۲۰۰۴ به صورت عمومی منتشر شد. Nginx یک نرم افزار رایگان و منبع باز است که تحت شرایط مجوز BSD 2 منتشر شده است. بخش بزرگی از وب سرورها از Nginx استفاده می کنند که اغلب به عنوان متعادل کننده بار است.

شرکتی به همین نام در سال ۲۰۱۱ برای ارائه پشتیبانی و نرم افزار پولی Nginx Plus تاسیس شد. در مارس ۲۰۱۹، این شرکت توسط شبکه F5 به مبلغ ۶۷۰ میلیون دلار خریداری شد.

تا ژانویه ۲۰۲۱، نت کرافت تخمین زد که آپاچی به ۲۴.۶۳ درصد از میلیون ها وب سایت شلوغ سرویس می دهد، در حالی که Nginx 23.21 درصد خدمات ارائه می دهد و خدمات اطلاعات اینترنتی مایکروسافت با ۶.۸۵ درصد در جایگاه سوم قرار دارد. (برای برخی از آمارهای دیگر نت کرافت، Nginx از آپاچی جلوتر است). در حالی که طبق W3Techs، آپاچی با ۳۵.۰ درصد رتبه اول، Nginx با ۳۳.۰ درصد در رتبه دوم و سرور Cloudflare با ۱۷.۳ درصد در رتبه سوم قرار دارند.

کانفیگ NGINX – بلوک های سرور

فایل های کانفیگ سرور حاوی یک بلوک سرور برای یک وب سایت هستند. در اینجا یک نمونه بلوک سرور آورده شده است. برای این منظور ابتدا به مسیر زیر رفته:

File: /etc/nginx/conf.d/example.com.conf

و سپس:

server {
    listen         80 default_server;
    listen         [::]:80 default_server;
    server_name    example.com www.example.com;
    root           /var/www/example.com;
    index          index.html;
    try_files $uri /index.html;
}

چندین دستورالعمل در این بلوک وجود دارد.

• در بخش listen:

در NGINX نام میزبان یا آدرس IP و پورت TCP را که در آن باید به اتصالات HTTP پذیرفته شود.

• بخش server_name:

اجازه می دهد تا چندین دامنه از یک آدرس IP واحد ارائه شود. در حالت ایده آل، باید در هر دامنه یا سایت ایجاد شود. بر اساس هدر درخواستی که دریافت می کند، سرور تصمیم می گیرد که کدام دامنه را ارائه دهد.

مثال پیکربندی بلوک های سرور NGINX – server_name

در اینجا چند مثال برای کانفیگ server_name بر اساس سایت هایی که می خواهید روی سرور میزبانی کنید، آورده شده است.

پیکربندی برای پردازش درخواست ها برای هر دو سایت example.com و www.example.com

server_name example.com www.example.com;

پیکربندی برای پردازش درخواست‌ها برای همه زیردامنه‌ها. برای مثال example.com:

server_name *.example.com;
server_name .example.com;

پیکربندی برای پردازش درخواست‌های همه دامنه‌هایی که با مثال شروع می‌شوند:

server_name example.*;